FILOLOGIA GERMAŃSKA

Ewa · Wysłany: Nie 16:13, 25 Mar 2007 Temat postu:

Dzisiaj zabrałam się za tworzenie konspektów z informatyki, bo moja nadgorliwa opiekunka chce jakieś zobaczyć, zatem podsyłam Wam tymczasem 3 gotowe, może komuś przyda się coś skopiować jako gotowca Wink

Ewa Dudek Żory, dn. 9.03.2007
II rok filologii germańskiej

KONSPEKT LEKCJI Z TECHNOLOGII INFORMACYJNEJ

Temat: Pulpit i okna programu.

Liczba godzin na realizację: 45 min.

Klasa : 1 d gr. dziewczyn

1. Pomoce dydaktyczne i środki techniczne:

• wyposażenie pracowni w sprzęt komputerowy
• wyposażenie pracowni w oprogramowanie WINDOWS
• podręcznik dla gimnazjum „Poznajemy informatykę”

2. Wymagane wiadomości i umiejętności przed lekcja

a) co to jest system operacyjny?
b) Jak korzystać z funkcji „Pomoc”?
c) W jaki sposób należy właściwie przechowywać dyskietki i płyty CD-ROM?
d) W jaki sposób należy formatować nośniki pamięci zewnętrznej?

3. Cele zajęć:

A. Cele ogólne:

- zapoznanie uczniów z podstawowymi ikonami prezentującymi, foldery, programy, drukarki, kosz.

B. Cele szczegółowe:

a) uczeń będzie wiedział:
• jak uruchomić aplikację korzystając ze skrótów umieszczonych na Pulpicie oraz z przyciskiem START
• jak poprawnie zakończyć pracę z programem
• do czego służy funkcja Print Screen

b) uczeń będzie pamiętał:

• pojęcia: Pulpit, Print Screen
• jak uruchomić aplikację i zakończyć pracę programu korzystając ze skrótów umieszczonych na Pulpicie oraz z przyciskiem START

c) uczeń będzie potrafił:
• wyjaśnić pojęcia Print Screen
• uruchomić aplikację i zakończyć pracę programu korzystając ze skrótów umieszczonych na Pulpicie oraz z przyciskiem START.
• Zmienić konfigurację Pulpitu: datę, czas, ustawienia głośności oraz opcje wyświetlania, parametry wygaszacza ekrenu
• Prawidłowo reagować na pojawiające się w programie komunikaty oraz zawieszenie się komputera

C. Cele wychowawcze:

• Wyrabianie nawyku porządku na stanowisku pracy
• Doskonalenie umiejętności pracy w grupie
• Kultura dyskusji
• Poszanowanie cudzej pracy

4. Metody:

• Pogadanka
• Wykład
• Praca z komputerem

5. Przebieg lekcji:

1. Lekcję można rozpocząć od prezentacji uczniów na tematy przygotowane wcześniej dotyczące zastosowań informatyki w życiu codziennym. Ocenić przygotowane prezentacje
2. Polecić włączenie komputerów, przypomnienie elementów Pulpitu i uruchomienie przykładowego programu.
- Uczniowie opisują budowę typowego okna programu. Korzystają z rysunku z podręcznika lub przygotowanych przez nauczyciela pomocy.
- Wykonują na oknie i w oknie różne operacje (ćw. 1).
3. Polecić uruchomienie innego programu, nie kończąc pracy z poprzednim (ćw. 2). Celem takiego ćwiczenia jest wskazanie, że w środowisku Windows można uruchomić więcej niż dwa programy równocześnie.
4. Przeprowadzić dyskusję z uczniami na temat cech środowiska Windows. Uczniowie mogą wypisywać na tablicy cechy środowiska korzystając z własnej obserwacji lub podręcznika (punkt 1). Rolę asystenta mogą pełnić uczniowie zdolniejsi, którzy mogą uzupełniać i rozszerzać wypowiedzi swoich kolegów.
5. Uczniowie powinni zauważyć, że zwykle nie są widoczne na ekranie okna wszystkich uruchomionych programów - jedno okno może przysłaniać drugie lub okno zostało zwinięte do ikony.
Wskazać, że w nowszych wersjach programu Windows (od wersji 95) ikony uruchomionych programów są umieszczone na pasku zadań, natomiast w starszych na Pulpicie (lub w oknie Menedżera programów).
6. Określić pojęcia "system operacyjny" i "środowisko graficzne".
7. Ważne jest zwrócenie uwagi uczniów, że pracę wszystkich programów, a także systemu trzeba zakończyć. Ponieważ uczeń nie zawsze widzi otwarte okno uruchomionego programu, można go uczyć stosowania skrótów klawiszowych i zamykać wszystkie programy używając kombinacji klawiszy Alt+F4.
8. Uczeń, który zna szerzej te zagadnienia i posiada już umiejętności pracy w edytorze tekstu, może wykonywać w czasie tej lekcji zadanie "Dla orłów" z tego tematu, a na kolejnych zajęciach je omówić.

Ewa Dudek Żory, dn. 9.03.2007r.
II rok filologii germańskiej

KONSPEKT LEKCJI Z TECHNOLOGII INFORMACYJNEJ

Temat: Sprawdzanie działania algorytmów.

Liczba godzin na realizację: 45 min.

Klasa : 3 b gr. chłopców

1. Pomoce dydaktyczne i środki techniczne:

o wyposażenie pracowni w sprzęt komputerowy
o wyposażenie pracowni w oprogramowanie WINDOWS
o podręcznik dla gimnazjum „Poznajemy informatykę”

2. Wymagane wiadomości i umiejętności przed lekcja:

a) pojęcie algorytmu
b) jak za pomocą algorytmu można w zrozumiały sposób zaprezentować metody rozwiązywania problemów.

3. Cele zajęć:

A. Cele ogólne:

• Przypomnienie zasad działania algorytmów

B. Cele szczegółowe:

a) uczeń będzie wiedział:
• do czego służy algorytm

b) uczeń będzie pamiętał:

• jakie funkcje spełnia algorytm
• jak tworzy się algorytm
• w jaki sposób udokumentować swoją pracę na algorytmach

c) uczeń będzie potrafił:

• skonstruować algorytm obliczający pole kwadratu, objętości prostopadłościanu
• skonstruować algorytm rysujący np. kwadrat
• udokumentować swoją pracą za pomocą funkcji Print Scren

C. Cele wychowawcze:

• Wyrabianie nawyku porządku na stanowisku pracy
• Doskonalenie umiejętności pracy w grupie
• Kultura dyskusji
• Poszanowanie cudzej pracy

4. Metody:

• Pogadanka
• Wykład
• Praca z komputerem

5. Przebieg lekcji:

1. Przypomnienie z ostatnich lekcji pojęć z algorytmiki
2. Rozwiązywanie 2 ćwiczeń :

Ćwiczenie 1

Skonstruuj algorytm obliczający objętość prostopadłościanu

Ćwiczenie 2

Skonstruuj algorytm, który narysuje kwadrat z wykorzystaniem pętli.

3. Zwrócenie uczniom uwagi na sposób dokumentowania swojego działania na algorytmach.

KONSPEKT LEKCJI
PRZEDMIOT: Technologia informacyjna

KLASA 2 c

Prowadzący: Ewa Dudek

Temat: Budowa arkusza kalkulacyjnego-
wprowadzanie danych do arkusza

Czas trwania lekcji 90 min

Dotychczasowe wiadomości, umiejętności:

- uczniowie znają edytor grafiki Point, wiedzą do czego mogą go
wykorzystać,
- uczniowie wiedzą do czego służy edytor tekstu Microsoft Word, znają
jego podstawowe możliwości, potrafią przygotować w nim proste
dokumenty,
- uczniowie wiedzą jak można przechowywać dokumenty – potrafią je
zapisać w komputerze na dysku, na dyskietce.

Cele lekcji:

Cele ogólne:
- zapoznanie z podstawowymi własnościami arkusza,
- poznanie rodzajów danych jakie można wprowadzać do
komórki,
- zasady wprowadzania danych do komórki,
- zasady tworzenia prostych formuł,
- wykonanie prostych obliczeń matematycznych.

Cele poznawcze:
- poznanie z definicją arkusza kalkulacyjnego i jego zastosowaniem,
- poznanie z budową arkusza – oknem arkusza,
- poznanie z podstawowymi pojęciami,
- poznanie danych, które można wprowadzać do arkusza,
- poznanie sposobu wprowadzania danych do arkusza,
- poznanie sposobu otwierania i zamykania okna,
- poznanie sposobu poruszania się po arkuszu roboczym,
- poznanie sposobu redagowania danych w arkuszu roboczym,
- poznanie sposobu zaznaczania komórek w arkuszu,
- poznanie sposobu zachowywania umieszczonych informacji
w arkuszu.

Cele wychowawcze:
- poszanowanie sprzętu,
- właściwa postawa w czasie pracy,
- współpraca uczniów.

Metody:

- pogadanka
- pokaz
- ćwiczenia praktyczne

Środki dydaktyczne:

- pakiet programów Microsoft Office

Tok lekcji

Część wstępna – przywitanie klasy, czynności organizacyjne, przypomnienie przerobionego materiału.

Pytania do uczniów:
- Z jakimi programami zapoznaliśmy się na lekcjach informatyki do chwili obecnej?
- Do czego służy edytor grafiki?
- Proszę wymienić podstawowe elementy okna graficznego edytora grafiki.
- Jakie dokumenty komputerowe można przygotować w edytorze tekstu?
- Jak można zachować przygotowane dokumenty?

Podanie tematu i planu lekcji:

temat: Budowa arkusza kalkulacyjnego-
wprowadzanie danych do arkusza.

- co to jest arkusz kalkulacyjny i jakie jest jego zastosowanie,
- uruchomienie programu Microsoft Exel, zapoznanie z elementami jego okna,
- otwieranie nowych skoroszytów,
- poruszanie się w obrębie arkusza roboczego,
- wprowadzanie i redagowanie danych,
- zaznaczanie komórek w arkuszu,
- proste działania matematyczne.

Część właściwa lekcji:

Co to jest arkusz kalkulacyjny i jakie jest jego zastosowanie:

Arkusz kalkulacyjny to program umożliwiający tworzenie dokumentów w postaci tabel w których można umieszczać dane i zlecać programowi wykonywanie najróżniejszych, często bardzo żmudnych obliczeń, np.: finansowych, matematycznych, technicznych itp.
W programie tym można:
- rozliczyć koszty wycieczki,
- dokonać zestawienia wyników w nauce poszczególnych klas,
- wyliczyć średnie ocen,
- wyliczyć wydatki rodzinne np.: koszty remontu mieszkania, rozliczenie wczasów,
- sporządzić listę prac pracowników w zakładach pracy,
- prowadzić ewidencję towarów w sklepach i na hurtowniach,
- sporządzać różnego typu wykresy,
- wykorzystać arkusz jako bazę danych.
Program ten ma więcej możliwości niż edytor tekstowy, jest wygodniejszy w użyciu, ma większe zastosowanie.

Uruchomienie programu – arkusza kalkulacyjnego, zapoznanie
z podstawowymi elementami arkusza:
Budowa arkusza:

Dokument tworzony za pomocą arkusza kalkulacyjnego budową przypomina tabelę, w której znajdują się wiersze – ok. 32 tys. i kolumny - 256. Wiersze opisane są kolejnymi liczbami, a kolumny literami alfabetu i ich kombinacjami. Po dokumencie tym poruszać możemy się podobnie jak w edytorze tekstu przy pomocy strzałek lub kombinacji klawiszy
Ctrl + Home – skok na początek dokumentu,
Ctrl + End - skok na koniec dokumentu.

Podstawowe pojęcia:

- wiersz,
- kolumna,
- komórka,
- adres komórek,
- zakres komórek,
- formuła,
- pasek formuły.

Poruszanie się po arkuszu kalkulacyjnym:

Po arkuszu można się poruszać – tzn. zmieniać położenie komórki aktywnej
korzystając z:
- klawiatury,
- myszy.
Uczniowie na podstawie wyjaśnień nauczyciela otwierają nowy skoroszyt i poruszają się w obrębie arkusza roboczego, korzystając z klawiatury i myszy zmieniają położenie komórki aktywnej.
Uczniowie przechodzą:
- o jedną komórkę w lewo,
- o jedną komórkę w prawo,
- o jedną komórkę w dół,
- o jedną komórkę w górę,
- do pierwszej komórki w wierszu,
- do komórki znajdującej się na przecięciu ostatniego wiersza i kolumny.
Uczniowie określają adresy komórek np. : A4, C10, AB5, CF7, itp.

Wprowadzanie danych:

Do komórki arkusza można wpisać:
- tekst,
- liczbę,
- formułę (wzór)
Liczby to dane, na których mogą być wykonywane obliczenia, formuły to opisy tych obliczeń. Dzięki tym formułom można zlecić programowi wykonanie nawet najbardziej żmudnych obliczeń.
Aby program wykonał obliczenia,
- każdą formułę należy poprzedzić znakiem „=”, np.
=A5 + B5;
= (D3 + E4)/2.

Do stworzenia formuły posługujemy się
- liczbami,
- zmiennymi ( adresy komórek ),
- znakami działań arytmetycznych,
- nawiasami okrągłymi,
- funkcjami.

Znaki mnożenia, dzielenia i potęgowania w formułach arkusza są zastąpione znakami: „*” – mnożenie; „/” – dzielenie; „^” – potęgowanie.

W formule zaleca się używać adresów komórek, użycie w formule konkretnych wartości umożliwi tylko jednokrotne przeliczenie formuły.

Aby wprowadzić dane do arkusza trzeba wskazać komórkę odpowiednim adresię i wpisać wartość. To co wpisujemy, jest wyświetlane w komórce i w pasku formuły. Aby zatwierdzić wprowadzone dane, należy nacisnąć klawisz enter, lub przesunąć kursor do innej komórki.

Uczniowie wprowadzają dane:
- wprowadzanie tekstu,
- wprowadzanie liczb całkowitych, dziesiętnych (użycie kropki, przecinka),
- wykonują proste przeliczenia matematyczne.
Ćwiczenie 1, 2, 3 poniżej.

Zaznaczanie komórce w arkuszu, redagowanie danych w komórce:

Uczniowie na podstawie podanych przez nauczyciela sposobów zaznaczania komórek w arkuszu roboczym zaznaczają pojedyncze komórki bądź zakres komórek.
Nauczyciel podaje sposoby redagowania danych w komórce:
- poszerzanie kolumny i wiersza,
- wstawianie wierszy i kolumn ,
- zaznaczanie kolumn i wierszy,
- kasowanie wierszy i kolumn ( klawisz DELETE),
- redagowanie danych przy użyciu klawisza F2.
- wybór opcji format.
Uczniowie ćwiczą umiejętność redagowania danych w komórce. ćw.4 poniżej.
Proste działania matematyczne:

ćw.1

Uczniowie wykonują proste działania matematyczne – wpisując dane w poszczególnych adresach komórek.

- Dodawanie ....................35 + 1678 + 0,453
- Odejmowanie ................5431 – 135 – 89
- Mnożenie.......................453 * 98
- Dzielenie ......................8975/250

ćw. 2

B C

105

765
suma =C3+C4
iloczyn =C3*C4
różnica
=C3-C4
iloraz
=C3/C4

Uczniowie zmieniają wartości liczb i obserwują jak zmienia się wynik.

ćw.3

Uczniowie przygotowują tabelkę z wprowadzeniem tekstu i danych, wykonują proste obliczenie matematyczne – iloczynu , wpisują formułę w odpowiednim miejscu stosując prawidłowe adresy, obserwują taki sam zapis w pasku formuły.
Nauczyciel zwraca uwagę na zapis liczb dziesiętnych i poprawne adresowanie.
Miesięczne wydatki

nazwa ilość cena wartość
zeszyty 10 2,5 =C5*D5
długopisy 3 1
kredki 12 0,5
okładki 5 1,4

ćw.4

Uczniowie redagują wprowadzone dane i tekst, dokonują formatowania tabeli.

Zachowywanie i zamykanie pliku

Nauczyciel nakazuje odnaleźć określony katalog, a w nim potrzebny plik, prosi o zachowanie skoroszytu pod odpowiednią nazwą – uczniowie wykonują zadane polecenia, zamykają dany skoroszyt, próbują otworzyć nowy, zamykają program.

Zakończenie i podsumowanie lekcji:

- uczniowie definiują nowe pojęcia,
- nauczyciel uzupełnia wypowiedzi uczniów,
- nauczyciel podsumowuje pracę uczniów, objaśnia błędy i trudności,
ocenia uczniów, podaje krótką notatkę,
- wyłączenie komputerów,
- pożegnanie klasy.

Notatka: Arkusz kalkulacyjny to program do wykonywania przeróżnych obliczeń. Zbudowany jest w postaci tabeli składającej się z kolumn i wierszy. Podstawową jednostką funkcjonalną arkusza jest komórka powstała w wyniku przecięcia się kolumny z wierszem. Każda komórka ma jednoznacznie określony adres (numer kolumny i numer wiersza). Do komórki arkusza można wpisać:
tekst, liczbę, formułę (wzór). Aby program wykonał obliczenia, każdą formułę należy poprzedzić znakiem „=”.Do stworzenia formuły posługujemy się liczbami, zmiennymi ( adresy komórek ), znakami działań arytmetycznych, nawiasami okrągłymi, funkcjami. Aby wprowadzić dane do arkusza trzeba wskazać komórkę odpowiednim adresie, wpisać wartość i zatwierdzić klawiszem enter.
Dane w arkuszu można dowolnie redagować, formatować, kasować. Każdy arkusz można zapisać pod odpowiednią nazwą na dowolnym dysku, w wybranym katalogu najczęściej z rozszerzeniem xls.

Ewa · Wysłany: Nie 16:16, 25 Mar 2007 Temat postu:

a tu jakby co zamieszczam jeszcze adres stronki z gotowymi konspektami;)

[link widoczny dla zalogowanych] informatyka.edu.pl

lub

[link widoczny dla zalogowanych]

Ewa

kolejne konspekty:)

Żory, dn. 12.03.2007r.

Konspekt lekcji informatyki prowadzonej w kl. 1a,e

Temat: Systemy operacyjne - WINDOWS
Cele lekcji:

Zapoznanie uczniów z pojęciem i zadaniami systemu operacyjnego WINDOWS

Uświadomienie różnic pomiędzy poszczególnymi systemami

Zapoznanie uczniów z podstawowymi zasadami pracy w omawianym systemie
Metody: pogadanka, elementy wykładu, prezentacja, ćwiczenia
Środki dydaktyczne: zestaw komputerowy + oprogramowanie (WINDOWS 95, 9 Cool

, prezentacja komputerowa
Czas: 180` (4x45`)
Plan lekcji:
1. Czynności organizacyjne (5`)
2. Wprowadzenie do tematu lekcji (10`)
3. Uświadomienie uczniom celu lekcji
4. Realizacja poszczególnych etapów lekcji
5. Czynności końcowe - powtórzenie wiadomości zdobytych na lekcji
Przebieg lekcji

rozwinięcie punkty czwartego
1. Przypomnienie ogólnych wiadomości na temat systemu operacyjnego (10’)
Jak pamiętamy system operacyjny ma za zadanie: zarządzać, nadzorować pracę komputera i wszystkich urządzeń peryferyjnych i stworzyć środowisko, w którym pracują inne programy. Pełni on następujące funkcje:

zapewnia obsługę dialogu pomiędzy użytkownikiem a komputerem,

nadzoruje wymianę informacji pomiędzy poszczególnymi urządzeniami systemu,

organizuje zapis informacji na dysku,

zarządza pamięcią operacyjną,

ułatwia tworzenie i uruchamianie innych programów,

sygnalizuje błędy.
2. Windows, czyli okna (10`)
W szkołach najbardziej rozpowszechnionym systemem operacyjnym jest obecnie WINDOWS 95 i jego następca WINDOWS 98. Systemy te, jak również ich poprzednik WINDOWS 3.xx stworzone zostały aby ułatwić posługiwanie się komputerem. Firma Microsoft stworzyła system operacyjny Windows, pracujący w przyjaznym dla użytkownika środowisku graficznym.
W systemie Windows prawie wszystkie polecenia można wykonać za pomocą myszy, co jest łatwiejsze niż używanie klawiatury. System WINDOWS nie wymagają od nas znania składni i parametrów jakichkolwiek poleceń. Wydawanie rozkazów systemowi odbywa się przez kliknięcie na odpowiedniej ikonie. System zaś przetwarza sobie wybrane przez nas “okienko graficzne” na zrozumiałe dla komputera polecenie.
3. Organizacja systemu Windows 95 (45`)

pasek zadań
Jest najczęściej wykorzystywanym elementem Windows. Menu Start zapewnia możliwość uruchamiania aplikacji, a większą jego część zajmują etykiety aplikacji aktywnych. Oprócz szybkiego dostępu do aplikacji na pasku zadań jest wyświetlana godzina, natomiast datę można odczytać zatrzymując wskaźnik myszy na zegarze. Podwójne kliknięcie na zegarze przywołuje arkusz właściwości, gdzie można ustawić datę, godzinę i strefę czasową. Korzystając z właściwości paska zadań możemy zmieniać opcje paska zadań (np. jego automatyczne ukrywanie). Pasek zadań umożliwia porządkowanie menu Start (dodawanie i usuwanie elementów menu Start).

• menu start
Zapewnia przejrzystość i sprawny dostęp do aplikacji. Do jego utworzenia wykorzystywany jest folder Menu Start. Zawiera on podfoldery wypełnione skrótami. Skróty pod postacią ikon znajdują się również na pulpicie.

Standardowo w Menu Start można znaleźć następujące pozycje:

Programy - szybki dostęp do aplikacji zainstalowanych pod systemem
Dokumenty - po zainstalowaniu pakietu Office szybki dostęp do ostatnio otwieranych dokumentów
Ustawienia - dostęp do Panelu Sterowania
Znajdź - możliwość wyszukiwania plików i folderów na dysku
Pomoc – czyli podpowiedzi systemu
Uruchom - uruchamianie wybranego programu z możliwością przekazania mu dodatkowych parametrów lub opcji
Zamknij system - zakończenie pracy w systemie Windows i bezpieczne wyłączenie lub zrestarowanie komputera
Menu Start można dowolnie modyfikować dodając lub usuwając żądane aplikacje.
• panel sterowania
Zawiera elementy umożliwiające zmianę niektórych właściwości środowiska Windows 95. Elementy wchodzące w skład Panelu sterowania to: czcionki, data/godzina, dodaj nowy sprzęt, dodaj/usuń programy, drukarki, dżwięki, ekran, hasła, internet, klawiatura, multimedia, mysz, system, ustawienia regionalne

4. Zarządzanie plikami i folderami (20`)
Sprawne zarządzanie plikami i folderami w Windows 95 umożliwia standardowo dołączony Eksplorator Windows. Wygląd okna Eksploratora Windows pokazuje poniższy rysunek.

Za pomocą Eksploratora Windows można:

wybierać pliki i foldery;

przenosić pliki i foldery;

zmieniać nazwę plików i folderów;

usuwać pliki i foldery;

odczytywać rozmiar i lokalizację plików i folderów.
Warto wspomnieć, iż Eksplorator Windows można wykorzystywać także do innych celów jak:

uruchamianie aplikacji;

tworzenie skrótów na pulpicie
5. Utrzymanie sprawności systemu (15`)
Aby utrzymać sprawność systemu niezbędne jest korzystanie z programów ScanDisc i Defragmentator dysków. Na każdym komputerze wcześniej czy później pojawią się uszkodzenia w logicznej strukturze dysku twardego. Pozostawienie ich samym sobie równoznaczne jest z pogodzeniem się z tym, że któregoś dnia ujrzymy komunikat o niemożności otwarcia jednego lub więcej plików. Jeszcze bardziej nieuniknione jest stopniowe spowolnienie pracy aplikacji wraz z rosnącą fragmentacją dysku.

6. System operacyjny Windows 98 (20`)
Microsoft wykazał się dużą pomysłowością w reklamie systemu:” Windows 98 pracuje lepiej i gwarantuje lepszą zabawę”. Oznacza to, że dopracowano szczegóły starszej wersji systemu. Poprawiono interfejs użytkownika, dodano kilka nowych narzędzi oraz rozszerzeń i system nowej generacji. Do najistotniejszych nowości należą:
Narzędzia: optymalizacja Windows 98 jest znacznie łatwiejsza dzięki nowemu asystentowi, niż w wersji 95 nawet przy użyciu narzędzi zawartych w pakiecie MS Plus!
Obsługa: Internet Explorer spełniający podwójną funkcję Eksploratora Windows i prze-glądarki [link widoczny dla zalogowanych] Korzystając ze stron WWW Microsoftu, przeglądarka potrafi między innymi sprawdzać, czy Windows nie zawiera przestarzałych elementów. Jeśli na stronach producenta systemu pojawią się dla niego jakieś nowe komponenty, Internet Explorer może na życzenie użytkownika ściągnąć je z sieci i zainstalować. Dwukrotne kliknięcie ikony ustąpiło pojedynczemu, co jest przecież charakterystyczne dla przechodzenia do kolejnych stron za pomocą odsyłaczy w sieci. Jednocześnie w oknach Mój komputer wyświetlane są dodatkowe informacje (podgląd plików graficznych, nazwisko autora dokumentu) pojawiające się przy wybraniu dowolnego pliku. Te zmiany dotyczą również Pulpitu, który momentami może przez to przypominać strony [link widoczny dla zalogowanych]
Rozrywka: o fakcie dodania do nowej wersji Windows modułu do odtwarzania dysków DVD było wiadomo już dawno. Czymś równie oczywistym jak mogło się wydawać miał być interfejs, którego jednak zabrakło w Windows 98, uniemożliwiający odbieranie audycji telewizyjnych za pośrednictwem Internetu. Zamiast niego w nowszej wersji systemu znajdziemy mnóstwo drobniejszych elementów multimedialnych nowe dźwięki, interesujące animacje, lupę ekranu i nowe wygaszacze.
System: zmiany dokonały się oczywiście także “pod maską” systemu. Windows 98 korzysta z nowego modelu sterowników, dzięki któremu funkcja automatycznego rozpoznawania sprzętu działa znacznie efektywniej.
7. Ćwiczenia (45`)
Ćwiczenie 1 (uruchamianie i zakończenie pracy programu)
Uruchom program – grę komputerową, a następnie zakończ pracę tego programu
Ćwiczenie 2 (przemieszczamy okna na Pulpicie i zmieniamy ich rozmiary)
1. uruchom dowolną grę
2. otwórz okno Pomocy
3. przenieś okna tak, by nie zasłaniały się wzajemnie
4. zmień rozmiary okien w taki sposób, aby można było grać i równocześnie czytać treść Pomocy
Ćwiczenie 3 (zwijamy okna do ikony i rozwijamy je)
1. uruchom dowolną grę
2. zminimalizuj, a następnie rozwiń okno gry
Ćwiczenie 4 (kończymy pracę systemu Windows)
1. zakończ pracę wszystkich uruchomionych programów, również systemu Windows
2. wyłącz komputer

Ż0ry,dn.02.04.2007r.
Konspekt lekcji informatyki prowadzonej w klasie 1b

TEMAT: Elementarne informacje o sieciach komputerowych.
Czas 45' (1x45')
ZAKRES TREŚCI PROGRAMOWYCH:

ogólne wiadomości o sieciach

omówienie rodzajów sieci

omówienie funkcjonowania sieci
CELE LEKCJI:
a) wiadomości i ich rozumienie:

uczeń wymieni rodzaje sieci

uczeń opisze funkcjonowanie sieci
b) umiejętności:

uczeń będzie umiał rozróżnić sieć ze względu na sposób połączenia komputerów
METODA: wykład połączony z metodą laboratoryjną i instruktażem.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: tablica, zestaw komputerowy + oprogramowanie (program Paint)
PLAN LEKCJI:
1. Czynności wstępne (5')
2. Zapoznanie uczniów z tematem lekcji i etapami jego realizacji
3. Uświadomienie uczniom celu lekcji
4. Realizacja poszczególnych etapów lekcji
5. Czynności końcowe - powtórzenie wiadomości zdobytych na lekcji
PRZEBIEG LEKCJI:
rozwinięcie punktu czwartego
1. Podanie tematu lekcji i uświadomienie uczniom celu lekcji (5')
2. Krótkie przedstawienie wiadomości o sieci (rodzaje) (30')
Czym jest sieć komputerowa? Jest to nic innego jak połączenie ze sobą dwóch lub więcej komputerów. Ze względu na sposób połączenia ze sobą komputerów oraz ze względu na rolę jaką one pełnią rozróżniamy kilka rodzajów sieci.
Sieć peer-to-peer
W sieci tej, wszystkie komputery pracują na tych samych prawach. Każdy z komputerów podłączonych do sieci ma własne oprogramowanie, a za pośrednictwem sieci przesyłane są jedynie dane. Również wszyscy użytkownicy sieci maję dostęp do wszystkich urządzeń np. do drukarki lub skanera. Sieci te wykorzystywane są głównie w małych firmach, biurach lub dla potrzeb domowych.
Sieć typu klient-serwer
Omawiana sieć nadaje się przede wszystkim do zastosowań w większych firmach i przedsiębiorstwach. Są to sieci tworzone na bazie potężnych systemów. Najbardziej wydajna maszyna spełnia rolę serwera (hosta) ponieważ na niej właśnie są przechowywane najistotniejsze programy i dane, służy do ich zarządzania i udostępniania innym maszynom (komputerom). Z reguły w czasie pracy wielu użytkowników próbuje dotrzeć do danych znajdujących się na serwerze musi być on niezwykle wydajny, oraz musi posiadać odpowiedni dysk do przechowywania tych danych. Użytkownicy tego rodzaju sieci mogą z nich korzystać za pośrednictwem innych podłączonych komputerów – tak zwanych klientów, które mają jedynie dostęp do informacji znajdujących się na serwerze.
Sieć terminalowa
Sieć terminalowa jest pewnym rodzajem sieci typu klient-serwer. Różnica polega jedynie na tym iż stanowisko robocze nie posiada osobnej jednostki sterującej z własnym oprogramowaniem. Jedynymi urządzeniami jest monitor i klawiatura podłączona poprzez sieć do głównego stanowiska – serwera.
Ze względu na sposób podłączenia rozróżniamy:

komputery połączone szeregowo jeden do drugiego

komputery połączone w okrąg

komputery połączone w gwiazdę
Istnieje również podział sieci ze względu rozległość jej działania
Sieć LAN (z ang. Local Area Network) – sieć lokalna, czyli np. sieć w jednym budynku, firmie. Maksymalną odległość tej sieci określa się jako 1000 metrów. Granicę tą możemy potraktować bardzo umyślnie i orientacyjnie.
Sieć MAN (z ang. Metropolitan Area Network) – sieć miejska, czyli sieć obejmująca swym działaniem miasto.
Sieć WAN (z ang. Wide Area Network) – sieć ogólno światowa (globalna), obejmująca swym działaniem cały świat np. internet
Jak funkcjonuje sieć?
W sieciach komputerowych dane przepływają między maszynami poprzez specjalne kable podłączone do każdego stanowiska roboczego. Zainstalowany system troszczy się o to, by wszystkie informacje docierały na właściwe miejsca, a przesyłane tą drogą wiadomości nie kolidowały ze sobą. Karty sieciowe znajdujące się wewnątrz wszystkich pecetów zajmują się dzieleniem wiadomości w mniejsze pakiety danych. W nagłówku wysyłanego pakietu umieszczony jest adres komputera, do którego dane mają trafić. Stąd każdej karcie sieciowej musi zostać nadany oddzielny adres. Jeśli adres zamieszczony na początku pakietu i przydzielony karcie zgadzają się ze sobą, informacja zostaje zapisana na dysku twardym komputera. Kiedy wszystkie pakiety o tym samym adresie znajdą się na dysku, transfer danych zostaje zakończony.
Przed wysłaniem pakietu informacji karta sieciowa sprawdza, czy złącze jest wolne. W razie nieudanego transferu dane wracają do komputera, gdzie oczekują na podjęcie kolejnej próby przesłania.
rozwinięcie punktu piątego
Powtórzenie wiadomości zdobytych na lekcji poprzez odpowiadanie na proste pytania zadawane przez nauczyciela: (5')
1. Jakie rozróżniamy rodzaje sieci
2. Omów zasadę działania sieci.

Żory,dn.15.03.2007r.

Konspekt lekcji informatyki prowadzonej w klasie 1b
Temat: Elementy zestawu komputerowego
Czas: 90` (2x45`)
Cele lekcji:
a) wiadomości i ich rozumienie

uczeń zdefiniuje co to są urządzenia wejścia wyjścia

uczeń wymieni urządzenia wejścia - wyjścia

uczeń opisze każde z urządzeń
b) umiejętności

uczeń będzie umiał rozróżniać urządzenia wejścia wyjścia

uczeń będzie umiał określić przeznaczenie poszczególnych urządzeń,
Metody: pogadanka, elementy wykładu, prezentacja
Środki dydaktyczne: zestaw komputerowy + oprogramowanie, podręcznik, tablice poglądowe
PLAN LEKCJI:
1. Czynności wstępne
2. Zapoznanie uczniów z tematem lekcji i etapami jego realizacji
3. Uświadomienie uczniom celu lekcji
4. Realizacja poszczególnych etapów lekcji
5. Czynności końcowe - powtórzenie wiadomości zdobytych na lekcji
PRZEBIEG LEKCJI:

• rozwinięcie punktu czwartego
1. Omówienie przez nauczyciela nowego tematu lekcji
Pracę każdego komputera można podzielić na trzy etapy:

wprowadzanie danych

przetwarzanie danych

prezentowanie wyników
Pierwszy z omawianych etapów realizowany jest za pomocą tzw. urządzeń wejściowych. Do najbardziej rozpowszechnionych, a zarazem niezbędnych urządzeń wejścia można zaliczyć klawiaturę oraz mysz. Klawiaturę można określić jako zbiór klawiszy służących do wprowadzania teksu i liczb oraz zbiór klawiszy funkcyjnych za pomocą których możemy sterować uruchomionym programem. Ponadto u góry klawiatury znajdują się tak zwane klawisze funkcyjne oznaczone od F1 do F12, umożliwiające szybki dostęp do specjalnych funkcji, jak np. drukowania czy zapisu. Oczywiście klawisze te nie działają tak samo we wszystkich programach. Jedynie klawisz F1 prawie zawsze spełnia tę samą funkcję: po jego naciśnięciu na ekranie pojawia się system pomocy danego programu.
Mysz ułatwia wykonywanie wielu czynności przy pracy z komputerem. W Windows służy do poruszania kursorem na ekranie monitora lub szybkiego wybierania poszczególnych opcji. Mysz może służyć do sterowania systemem, wybierania poleceń menu i zaznaczania obiektów na ekranie. Komputer odczytuje ruchy myszy dzięki kulce znajdującej się na jej spodzie. Dotyka ona dwóch kółek zaopatrzonych w czujniki. Przesuwając mysz poruszamy również kulką, a tym samym i kółka z czujnikami. Te zaś przekazują informacje do komputera, który odpowiednio je przetwarza, powodując ruch wskaźnika myszy na ekranie monitora.
Do kolejnych urządzeń za pomocą których możemy wprowadzać dane do komputera należy zaliczyć:
Skaner. Skanery przekształcają optyczne informacje na komputerowe dane. Skaner za pomocą czujników bada kolor i jasność odczytywanego obrazu. Po przekazaniu informacji o obrazie do komputera można je w dowolny sposób modyfikować tworząc na ekranie monitora zupełnie nowe obrazki.
Aparat cyfrowy.Aparaty cyfrowe nie potrzebują filmu fotograficznego. Obraz który do nich trafia zapisywany jest natychmiast w postaci cyfrowej. Po podłączeniu takiego aparatu do komputera wszystkie obrazy mogą zostać przeniesione do PC-ta i wyświetlone na ekranie monitora.
W celu zaprezentowania wyników naszych działań na komputerze zmuszeni jesteśmy skorzystać z tzw. urządzeń wyjściowych. Podstawowym elementem wyjściowym w komputerze jest monitor. Żaden komputer PC nie nadaje się do pracy bez monitora lub wyświetlacza. Monitor nie różni się zanadto od zwykłego odbiornika telewizyjnego, prócz faktu iż potrafi odbierać informacje przesyłane mu przez komputer. Instrukcje dotyczące tego, co ma być wyświetlane na jego ekranie, przekazuje mu zainstalowana w komputerze karta graficzna, która przetwarza je do postaci zrozumiałej dla monitora. Komputery przenośne wykorzystują płaskie ekrany wyświetlaczy, które funkcjonują na zasadzie podobnej do wyświetlaczy kalkulatorów. Różnica polega na tym, że na ekranie tych komputerów można wyświetlać nie tylko cyfry i litery, lecz także grafikę.
Drukarki. Drukarki spełniają podobną rolę jak monitory - tyle tylko, że tak tekst jak i grafika pojawiają się nie na ekranie tylko na papierze. Cały proces wygląda podobnie: informacje jakie mają pojawić się na papierze, wysyłane są z komputera do drukarki. Tam zostają zamienione w obraz strony, który następnie trafia na papier.
Ploter - urządzenie znajdujące zastosowanie w praktyce inżynierskiej. Na podstawie danych przesyłanych z komputera wykreśla on z bardzo wysoką precyzją rysunki techniczne, schematy elektroniczne, projekty.
Niektóre z peryferiów komputerowych zaliczyć możemy zarówno do urządzeń wejścia jak i wyjścia. Do grupy tej zaliczyć możemy:
Modem, który umożliwia komunikowanie się za pośrednictwem sieci telefonicznej z innymi komputerami na całym świecie, a co za tym idzie możemy wysyłać jak i odbierać dane, obrazy, dźwięki itp.
Karty dźwiękowe. Jeżeli do komputera podłączy się parę głośników, karta dźwiękowa służyła będzie jako urządzenie odtwarzające. Dźwięk i muzyka używane są w grach komputerowych jak i w programach edukacyjnych. Ponadto wiele programów wydaje dźwięki ostrzegawcze, które w przypadkach zagrożenia można usłyszeć w podłączonych do komputera głośniczkach. Funkcje wejścia, karty dźwiękowe spełniają w momencie konwersji dźwięku pochodzącego np. z płyt CD, urządzeń hi-fi, czy też mikrofonów, do postaci danych, które może przetwarzać komputer.
Napęd dyskietek. Napęd dyskietek jest jednym z podstawowych urządzeń wejścia / wyjścia. Za jego pośrednictwem możemy zarówno wprowadzać dane z dyskietki do komputera jak również gromadzić wyniki działań komputera na dyskietkach umożliwiając w ten sposób korzystanie z nich na innych komputerach.

rozwinięcie punktu piątego
Powtórzenie wiadomości zdobytych na lekcji poprzez odpowiadanie na proste pytania zadawane przez nauczyciela:
1. Jakie znasz urządzenia wejścia?
2. Jakie znasz urządzenia wyjścia?
3. Jakie znasz urządzenia wejścia/wyjścia?
4. Omów wymienione urządzenia i podaj ich zastosowanie